Depressief

Wanneer ben je depressief ? Als je ongelukkig voelt en neerslachtig bent en in een dip zit, dan noemen we depressief. Een depressie is in de weerkunde een lage drukgebied gepaard gaande met slecht weer. Bij een depressie zit je ook heel laag in jezelf en heb je slechte buien met slecht weer in jezelf. Ieder mens ervaart depressie op zijn eigen manier, maar er zijn duidelijke kenmerken die algemeen zijn.
Er zijn in Nederland best veel mensen depressief en het ergste van alles vind ik het gebruik van medicijnen hiervoor. In Nederland slikken jaarlijks meer als een miljoen mensen anti-depressiva om zich beter te voelen. Sinds 1999 stijgt dit elk jaar met 6 %. Dat is best schrikbarend. Het komt erop neer dat 1 op de 17 Nederlanders aan deze medicijnen zit. We voelen ons niet goed maar blijven ons goed voor doen, want de gevoelens of spanningen waar we last van hebben willen we het liefst mogelijk onderdrukken en niet willen voelen. Medicijnen slikken is makkelijk maar lost het probleem niet op. We willen liever niet aan onze emoties werken en datgene verwerken wat nodig is. Tuurlijk, het is niet fijn maar je moet er eenmaal doorheen om aan jezelf te willen werken.
Er zijn genoeg gevallen waar het eigenlijk onbegonnen werk is om dat gene op te lossen waardoor negatieve emoties ontstaan omdat het best heftig is waardoor het ontstaan is en eigenlijk weten we ook nog niet alles over onze complexen en trauma’s. We proberen mensen wel in hokjes te plaatsen maar dat wil niet zeggen dat het voor iedereen helpt. Als je probleem niet oplost en ook niet weet hoe op te lossen dan zal het altijd blijven terug komen. Daarnaast vraagt de maatschappij en samenleving best veel van mensen en om daar goed te kunnen blijven functioneren grijpen mensen naar de middelen die ze nodig hebben, goedschiks anders kwaadschiks.
Meer als een miljoen Nederlanders aan de pillen. Zijn we dan zo emotioneel geraakt door onze opvoeding of hebben we niet geleerd om met onze emoties om te gaan en te begrijpen ?
Er zit nog een groot grijs gebied wat de oorzaak is dat zoveel mensen emotioneel geen kant op kunnen. Bewustwording en meer bij jezelf zijn om jezelf goed te leren kennen, meer naar je gevoel te gaan en je gevoelens delen geven openingen in jouw emotionele bagage die een uitweg zoekt om opgelost te mogen worden. Emoties worden niet voor niets bij ons ontwikkeld, alleen gebruiken we het niet goed genoeg. We mogen meer vanuit ons hart spreken en handelen dan steeds vanuit verstandelijke vermogens. We zijn niets anders aan het doen dan ons te vervreemden wat wij eigenlijk zijn. Dat heeft ook te maken met onze opvoeding en de samenleving die steeds hamert op opleiding, prestaties, ego, geld, prestige, etc. Loop je uit de pas, dan tel je niet mee. We hebben iets opgebouwd waar we eigenlijk niet gelukkig mee zijn. Veel mensen kunnen het niet aan en voelen zich niet fijn, maar houden het wel in stand door anti-depressiva te gebruiken.
Wat iedereen diep in hun hart wil, is onvoorwaardelijk geaccepteerd worden zoals je echt bent vanuit onvoorwaardelijke liefde. De maatschappij heeft echter allerlei voorwaardes in het leven geroepen waaraan je moet voldoen en waar je moeilijk jezelf kan zijn. Heel veel mensen zijn daar niet bewust van en zoeken wel hun weg erin, maar stranden vaak omdat ze zoekenden zijn. En vaak weten ze niet eens wat ze zoeken en waar ze het moeten zoeken. Je kan daar een gouden tussenweg proberen te vinden, maar toch zal je vroeg of laat steeds jezelf tegen komen, totdat je begrijpt waar het echt om gaat. Als je dat weet, dan je ook loslaten en jezelf zijn zoals je echt wilt. Je moet keuzes maken die je echt wilt en zal je pas merken dat jij je leven bepaalt zoals jij wilt leven en niet datgene wat je opgedrongen is.
Het is zeker geen gemakkelijke weg, dat erken ik zondermeer. Het is een les voor jezelf en niet voor anderen. Voor jezelf opkomen is het antwoord. Anti-depressiva kan deze ruimte voor je creeren, maar je moet wel de kans grijpen om te willen veranderen.

Hoe anti-depressiva werkt, is nog een twistpunt in de wetenschap. We grijpen in in een ingewikkeld chemisch proces in ons hoofd die we nauwelijks nog echt begrijpen. Met anti-depressiva wordt genoeg mee geexperimenteerd. Er zijn wetenschappers die ook vanuit gaan dat het ingrijpen in dat chemisch proces in ons hoofd nog niet betekent dat de oorzaak van depressief zijn opgelost wordt. Daar sluit ik ook bij aan. Depressief zijn wordt niet alleen veroorzaakt door een verandering in ons hoofd, de oorzaak mag dieper gezocht worden.

Naast deze mentale klacht ervaren veel mensen natuurlijk ook lichamelijke klachten. Deze groep is ook schrikbarend groot en daar wordt ook enorme hoeveelheden medicijnen voor geslikt. Een deel zou ik herleiden naar emotionele oorzaken maar daar willen veel mensen niets van weten. En je hebt in Nederland een grote groepen ouderen waarvan een deel meerdere medicijnen chronisch slikt. Gemiddeld werd er in Nederland in 2016 per Nederlander maar liefst 275,- euro aan medicijnen geslikt. In totaal gaat het dus om miljarden euro’s. Medicijnen zijn vooral chemische middelen dus kan je begrijpen dat wij ons lichaam behoorlijk belasten aan deze middelen. Bewust met medicijnen omgaan en kijken naar alternatieven of verder durven kijken naar oorzaken kost tijd en moeite, en dat willen veel mensen niet. Er zijn genoeg mensen die geen genoegen nemen als ze geen medicijn krijgen voorgeschreven omdat ze toch hun hoop op een middel hebben gezet. Meer als 100 jaar geleden waren er nauwelijks medicijnen en toch hebben we het gered. Aan bepaalde ziektes gingen mensen dood en dat kan nu goed bestreden worden. Maar waren er toen ook al zoveel soorten aandoeningen die je tegenwoordig in een medisch encyclopedie leest ? Het wordt steeds meer en daar worden weer nieuwe medicijnen voor ontwikkeld. Waar ligt eigenlijk de grens ? Zijn we tegenwoordig als mens zo ziek geworden ? Ik denk eerder dat we ziek van medicijnen worden. Het zou mooi zijn als we bereid om eens alles vanuit een ander perspectief te bekijken en ook durven te veranderen, en niet zo afhankelijk worden van medicijnen. Gezond leven, gezond biologisch eten, meer in de buitenlucht, meer bewegen en aan jezelf werken, aan je emoties, leren leven vanuit je eigen kracht en kunnen en je accepteren zoals je echt bent. Dit allemaal is bij iedereen aanwezig, want niemand wilt dood en iedereen wil gelukkig leven. Alleen we zoeken het in de verkeerde hoek. Wanneer komen we er achter dat het anders moet ? Ooit hoop ik.

Advertenties

Documentatie

De afgelopen jaren is de automatisering in de wereld toegenomen. In bijna elk huis is wel een computer aanwezig en er is ook een enorme netwerk over de gehele wereld actief waar we eigenlijk nu niet meer zonder kunnen, het internet. De stroom aan informatie is heel sterk toegenomen en daarnaast geven de middelen ook ons de mogelijkheden om zaken vast te leggen. We kunnen tegenwoordig ons hele leven vastleggen op beeld, geluid en tekst, wat we maar willen. We kunnen het met iedereen delen.
Behalve deze prive-informatie leggen bedrijven tegenwoordig ook veel informatie vast. De tools die we hebben, het gebruik van MS-Office en de opslagmogelijkheden. Informatie vindt tegenwoordig zijn weg naar degenen die het willen weten en willen delen. De praktische grenzen van vroeger zijn er niet meer. In mijn vroegere jaren had je alleen de krant, televisie en de bibliotheek. Als je iets wilde en niet kon vinden, dan plaatste je een advertentie in de krant of tijdschrift en hoopte je zo nieuwe contacten te leggen. Zo had ik vroeger veel computer contacten via de advertenties van de Radio Amateur Magazine en een aantal computerbladen. Het was best spannend en je lette op de postbode of hij post kwam brengen. Mobiele telefonie bestond nog niet en je had vaste lijnen. Als je een nummer niet wist belde je de PTT-telefoniste en die ging voor jou zoeken in de computer. Dat verdween langzaam maar zeker nadat de telefoongids op CD uitkwam. Dat was toen heel uniek maar je moest wel de laatste actuele versie hebben. Ik kon me nog herinneren dat de receptie van mijn werk alle telefoongidsen had van Nederland. Dat waren dus een stuk of 20 a 30 dikke gidsen. Heel onhandig dus.
De Nederlandse Spoorwegen hadden nog het spoorwegboekje en later kon je deze kopen op diskette en daarna op CD. Daar moest je dus ook steeds de actuele van hebben. Google maps bestond nog niet. We hadden plattegronden op papier. Als ik ergens naar toe moest kon je beter een taxi nemen, dan wist je zeker dat je ergens kwam.
Bij de boekhandel kon je de plattegrond kopen van de grotere plaatsen en anders was je aangewezen op een stratengids, een boekwerk met diverse plattegronden. En nu heb je Tom Tom en andere navigatiesystemen en ook Google maps die tegenwoordig steeds meer in 3D gaat als je naar de grotere plaatsen kijkt.
Teletekst op je televisie was vroeger heel luxe. Al snapte ik toen nog niet waarom je telkens moest wachten op een pagina als je zat te bladeren, maar dat kwam omdat de informatie omstebeurten werd meegestuurd bij het televisie-signaal. In alle opzichten zie je dat de informatie en documentatie in de wereld steeds meer dieper in detail gaat. De resolutie op je beeldscherm kan steeds meer informatie bevatten en dat geldt eigenlijk voor alles wat met informatie te maken heeft. De opslag-mogelijkheden wordt steeds groter en we kunnen steeds meer aan.
De mens zelf is eigenlijk ook een bijzonder supercomputer en de jeugd die tegenwoordig opgegroeid is met de mogelijkheden van nu zijn het gewend al die digitale geweld. Maar wat zijn nu de grenzen ? Hoever kunnen we gaan en kunnen wij het wel aan ? Teveel aan informatie kan ons ook verzuipen. Wij als mens willen toch ergens een houvast vinden om het te snappen en de grote lijnen in de massa vinden.
anders komt de boodschap niet binnen en verzuipen wij in het geheel. Teveel informatie is dus niet goed en wij moeten nu meer moeite doen om het te snappen. Als je informatie tot je neemt dan zal je altijd het belangrijkste eruit willen filteren. We zijn dus tegenwoordig heel veel bezig met filteren van informatie, van prikkels, van data, beelden. De filter die wij hebben is heel persoonlijk. Het wordt vaak bepaald door je interesses, wat je wel en niet leuk vind, waar je op zoek naar bent, etc. Google is bijvoorbeeld een zoekmachine op internet, maar ook een filter die ons de juiste informatie probeert te geven. Eigenlijk is het mooiste als je niet hoeft te filteren, dat de informatie precies is wat je wil en niet de onnodige bulk bevat wat ons zoveel tijd en moeite kost. Het zou het leven een stuk makkelijker maken.
Ergens is het dus mis gegaan. De mens heeft helaas de behoefte aan meer, meer kennis, meer informatie, meer willen weten. Het is een honger omdat we denken dat we tekort komen. Waarom zouden we willen weten wat er aan de andere kant van de wereld gebeurt ? Als ik een krant open sla en zit te lezen blijft er na afloop maar weinig hangen. Eigenlijk ben ik er weinig wijzer van geworden. We laten ons voeren met veel onnodige informatie die eigenlijk ons niet wijzer maken.
Kijk je tegenwoordig naar televisie dan heb je zoveel zenders maar eigenlijk weet je niet eens wat je wilt kijken. Ik raak altijd het spoor bijster en beperk me nu tot eigen films en series. Dan weet ik in ieder geval wat mijn keuze is dan dat anderen de keuze bepalen. Het is niet voor niets dat televisiezenders zoveel mogelijk kijkers proberen te trekken maar eigenlijk vaak de plank misslaan omdat de enorme aanbod aan zenders voor ons al teveel wordt en ook afschrikt. Teveel is niet goed, niemand wordt daar beter van.
Teveel informatie put ons uit, want we zijn geen machines, maar mensen. Kennis is niet zozeer veel informatie begrijpen en hebben, maar het begrijpen en je weg weten te vinden in die informatie. De grenzen aan al die informatie is nog niet voorbij maar je ziet op diverse fronten al verzadiging optreden omdat het niet anders meer kan en op die fronten zie je dat er nu veel minder informatie wordt gedeeld dan voorheen. Iedereen die daar aan deelt neemt is weer toe aan iets anders of raakt zelf verzadigd en komt tenslotte tot de conclusie dat je ook aan wat anders toe bent. We zijn dan toe aan een nieuw systeem of andere methode. En zo gaan we telkens op zoek naar de juiste manier van informatie behoefte en bezinning bij ons zelf. We willen ondanks alles toch vooral mens zijn. De informatie voorziening is leuk en interessant maar het is ook iets om bewust mee om te gaan. Anders gaat het je leven beheersen terwijl je zelf de controle in eigen hand moet houden. Het sluipt erin want eigenlijk bestaat onze samenleving steeds meer uit deze vorm van communicatie. Communiceren en delen vanuit je hart en gevoel, dat komt meteen en duidelijk binnen. Dat hoef je niet te filteren en het is meteen duidelijk wat er bedoeld wordt. Deze vorm van informatie hebben we steeds meer verleerd en schuilen we ons achter de bulk van des-informatie en komt de boodschap vaak niet binnen. We zijn daar niet bewust van en het is niet vreemd dat mensen elkaar niet begrijpen. Veel bulk informatie stompt ons af. Ik programmeer wel eens en in de jaren dat ik veel programmeerde merkte ik bij mezelf dat ik als een programma zat te denken als er intens mee bezig was.
Je raakt besmet waar je mee omgaat. Dit onderwerp over documentatie is dus vooral bedoeld om jezelf bewust te maken waar je mee te maken hebt en wat het met je doet. We gaan allemaal met de stroom mee maar het is ook goed om eens uit die stroom te gaan en ervaar zelf het verschil.